Die geskiedenisboeke is herskryf deur Tianay Dowries as die eerste meisie in Sir Lowry’s Pass Primêre Skool se seunsrugbyspan.
Dié gr. 7-leerder het die glasplafon op Donderdag 6 Maart gebreek toe sy as vleuel vir Sir Lowry’s Pass Primêre Skool se o.13-span in ‘n wedstryd teen Rusthof Primêre Skool op hul tuisveld in Sir Lowry’s Pass uitgedraf het.
“Ek hoor altyd die teenstanders se verbasing: ‘Jô, daar was ‘n meisie op die veld!’ sodra ek my skrumkappie ná ‘n wedstryd afhaal,”
Tianay Dowries
Sy het tot haar span se oorwinning met ‘n telling van 14-7 bygedra, maar die wedstryd sal in die geskiedenisboeke opgeteken word as die dag toe ‘n lang, slanke meisie met blitsige spoed bewys het rugby ken nie geslagsgrense nie – net talentgrense.
Sy speel al sedert sesjarige ouderdom teen die seuns in die strate van Sir Lowry’s Pass. Dís waar sy die liefde vir die sport ontdek het. Die ervaring van jare teen seuns speel het haar sterker gemaak en verlede jaar was dit duidelik sy het talent.
“Ek het vir die skool se meisiesrugbyspan gespeel en toe ek almal verbygesnel het, het ek geweet dat ek die beste speler op die veld is,” sê Dowries met ‘n glinstering van herinnering in haar oë.
Dowries se afrigter, Damian Titus, het haar talent by ‘n oefenwedstryd tussen meisiespanne verlede jaar ontdek.
“Sy was nie net vinnig nie, maar haar rugbykennis was beter as dié van die ander spelers,”
Damian Titus
Hoewel hy haar dadelik in die seunspan wou insluit, was hy bekommerd oor die seuns se reaksie.
Nadat die span meer volwassenheid getoon het, het Dowries uiteindelik in Maart by die seunspan aangesluit.
“Die span het my nie anders behandel nie omdat hulle dieselfde seuns is saam met wie ek rugby gespeel het sedert ek ses was,” sê Dowries.
Titus beklemtoon dat daar geen spesiale behandeling vir Dowries is nie. “Tianay het haar plek in die beginspan verdien deur in oefeninge te presteer en was die naasbeste vleuel in die span,” sê hy.
Dowries het al vyf keer vir die span uitgedraf – drie keer in die beginspan – maar wag steeds vir haar eerste druk oor die doellyn. Sy is vasberade om haar plek te verdien. “Wanneer ek die bal in my hand het, wil ek hê die teenstanders moet vrees ‘n drie is aan die kom, maar vir nou gaan die spel oor spanwerk en om te verseker dat ons wen,” sê Dowries.
Haar ma, Simoné Dowries-Dunston, is oorstelp van vreugde oor haar dogter se prestasie, maar erken sy was aanvanklik bang oor haar insluiting in die seunspan.
“Toe ek aan my dogtertjie gedink het wat deur hierdie groot seuns getakel word, het ek amper vir meneer Titus nee gesê toe hy my gevra het, maar hy het my verseker dat hy Tianay sal beskerm asof sy sy eie kind is. Dit het my laat voel sy is in goeie hande,”
Simoné Dowries-Dunston
Sy kyk na die toekoms en wil haar dogter beskerm. Terwyl sy haar toelaat om haar te verheug in die eer om geskiedenis te maak, is Dowries-Dunston ewe bevrees oor wat hoërskool inhou.
“Ons is nie bewus van enige hoërskool- meisierugbyspanne in die Helderberg nie en ek twyfel of hulle haar sal toelaat om volgende jaar saam met seuns te speel,” sê Tianay se ma.
Ten spyte van onsekerhede oor haar rugbytoekoms, is Dowries vasberade om haar droom van nasionale rugbydeelname te verwesenlik. “Ek werk hard om eendag vir die vroue-Springbokspan te speel; hierdie is dus net die begin vir my,” sluit sy af.
You must be logged in to post a comment.